داروی متفورمین برای تداوی قند خون بالای ناشی از بیماری دیابت جنس دوم خواه دیابت شیرین استفاده می شود. تو این سنخ دیابت، انسلوینی که لوزالمعده تولید می کند، توانایی رساندن قند به سلول های بدن بخاطر عملکرد قرص و مفت را ندارد. وقتی قند خون بسیار زیاد است، کاربرد قرص متفورمین همراه با نوعیآنتی بیوتیک موسوم بوسیله سولفونیل اوره یا با انسولین به کاهش آن کمک می کند و باعث می شود تا غذایی که مصرف می شود، درون سلو ل ها به درستی دگرگونی به کارمایه شود. در امتداد بیشتر با این دوا و نحوه بی عیب مصرف آن آشنا می شوید. حتما بخوانید:۷ غذای مفید بخاطر کاهش قند خون۱۰ میوه ای که برای دیابتی ها موثر استقند خون نرمال؛ جدول راهنما، دستورالعمل ها و روش اندازه گیری آن
بسیاری از افراد می توانند با رعایت رژیم غذایی صحیح و ورزش، دیابت نوع دوم را کنترل کنند. بیماران مبتلا به دیابت، فقط نباید بوسیله مصرف داروهای مختلف اکتفا کنند. لازم است، با تعظیم رژیم غذایی صحیح و ورزش، خویشتن را در جاده صلح و صفا قرار دهند. با این حال در برخی موارد استفاده از داروها نیز لازم است. بدین علت تو ادامه به بررسی متفورمین، یکی از پرکاربردترین داروهای کنترل قند خون می پردازیم. موارد مصرف متفورمین
همان طور که گفته شد، برای کنترل دیابت باید علاوه بر مصرف قرص از یکرژیم غذایی سالم تابعیت کرد و بازی را هم تو برنامه روزمره صبر داد. حد استفاده مستحکم باید با ظرفیت طعام و نمونه بازی کردن فرد هماهنگ باشد. در رخ ساختن دگرگونی داخل رژیم غذایی یا پروگرام ورزشی هم لازم است تا سطح قند خون را اندازه بگیرید و از متعادل وجود داشتن آن تامین شوید.
متفورمین برای کسانی که مشغول به دیابت نوع یک یا موقوف به انسولین هستند، کاری نخواهد بود، در برابر لوزالمعده آنها توانایی رسوخ انسولین ندارد. سطح قند خون این دسته از بیماران با تزریق انسولین کنترل می شود. متفورمین را باید فقط با تجویز پزشک خرید. این دارو درون قالب های زیر نمایش می شود: قرص با دوز اصلاح شده (Modified-release dosage)؛ یعنی به محض مصرف، دارو روی بدن اثر نمی درنگ و برای تأثیرگذاری کمی زمان لازم است. قرص؛ محلول. نکاتی که قبل از مصرف متفورمین باید به آنها توجه کنید
بخاطر مصرف هر دارو و قرصی باید اول مزایا و معایب آن را بررسی کنید. تصمیم گیری برای مصرف یک قرص یا دارو از سوی شما و پزشک معالج تان ایفا می شود. در مصرف معتمد متفورمین هم باید نکات زیر را در رویت بگیرید: حساسیت ها
بخاطر کاربرد متفورمین باید پزشک را درون جریان حساسیت به این دارو یا ثابت قدم های دیگر بگذارید. علاوه بر اینکه درباره حساسیت های دارویی خود با پزشک صحبت می کنید، باید به او درباره حساسیت های غذایی، آلرژی بوسیله مواد نگهدارنده، شیمیایی و حیوانات هم تشریح بدهید. اگر داروهای بدون نسخه مصرف می کنید بی آرامی حتما دستورالعمل و بروشور همراه با آن را بخوانید. اطفال
مطالعات متنوع تا کنون، عنوان از مضرات استفاده متفورمین بخاطر افراد بین ۱۰ تا ۱۶ سال ارائه نکرده اند؛ با این حال، شواهد و تحقیقاتی برای مؤثر و ایمن وجود داشتن مصرف این ثابت قدم برای کودکان هم بود ندارد. یعنی باید داخل تجویز این دارو بخاطر کودکان و نوجوانان دوراندیشی به خرج عدالت. افراد سالخورده
هر چند تحقیقاتی جامع درباره اثرات استعمال قرص متفورمین پیاده شدن افراد مسن انجام نشده است، اما ظاهرا مشکلات شاگرد از کهولت سن روی مصرف این دارو اثری ندارند. البته باید دقت شود که کلیه افراد در سنین بالا، احساساتی تر و ضعیف نمدار از سایرین است و به همین فکر کردن باید با دقت بیشتری داروهای مختلف از جمله متفورمین را کاربرد کنند. مصرف این قرص برای افراد با متجاوز از ۸۰ سال سنِ مبتلا بوسیله مشکلات کلیوی، توصیه نمی شود. شیردهی
هیچگاه جستار و پژوهشی درباره آثار سلبی مصرف متفورمین بر نوزاد نسوان شیرده ارتکاب نشده است. اما به طور کلی، برای مصرف هر دارویی از عموم این جماز باید مزایا و معایب را بررسی کنید و نهایتا تصمیم بگیرید. مالیات متفورمین
مصرف هر دارویی با گمان عارضه چندی مالیات جانبی همراه است. هر چند که امکان ابراز تمام عوارض محتمل حیات ندارد اما درصورتی که این طور چیزهایی در خویشتن مشاهده کردید، باید با پزشک صحبت کنید. مالیات رایج تر ناراحتی در ناحیه شکم و معده؛ سرفه و گرفتگی صدا؛ اسهال؛ تنفس نوک تیز و سطحی؛ تب یا لرز؛ ناخوشی عمومی؛ درد در طرفین و پایین کمر؛ درد و فشردگی ماهیچه ها؛ درد و اشکال در شاش کردن؛ خواب آلودگی. عوارض با عالمگیر و عرف کمتر اضطراب؛ تاری دید؛ تپش سینه؛ شیره سرد؛ اغما؛ گیجی؛ سردی و رنگ پریدگی پوست؛ افسردگی؛ سختی و تنگی نفس؛ سرگیجه؛ نبض و جست بیرونی تند، سریع و پرتپش؛ احساس گرما؛ سردرد؛ افزایش اشتها؛ افزایش تعریق؛ حالت تهوع؛ عصبی شدن؛ کابوس؛ قزل شدن صورت، گردن، بازوها و گاهی ناحیه بالایی سینه؛ تشنج؛ لرزش؛ تنگی نفس؛ لکنت زبان؛ خستگی و ضعف غیرعادی؛ درد قفسه سینه. مالیات نادر تغییراتی در اقدام مانند زمان مستی؛ ناتوانی داخل تمرکز کردن؛ خواب آلودگی؛ فقدان یا کاهش قدرت و قوای بدن؛ بی قراری در خلال خواب؛ خواب آلودگی غیرعادی.
بعضی از عوارض جانبی استعمال متفورمین بوسیله ممارست زمان و با قاعده کردن بدن بوسیله روند درمان از بین خواهند رفت. البته پزشکان معمولا راهکارهایی برای مقابله با این عوارض مطرح می کنند. ولی اگر عوارض زیر برای مدت تمام ادامه نمایان کنند یا برای شما آزاردهنده باشند، حتما باید آن ها را رفع کنید و برای مراقبت های شدید تر بوسیله پزشک رجوع کنید. علائم مد ترش کردن و اسیدی شدن معده؛ آروغ زدن؛ نفخ؛ شلوغی سرگین یدکی درون روده و معده؛ عاطفه سیری؛ سوزش معده؛ هضم نشدن غذا؛ بی اشتهایی؛ عاطفه مزه آهن تو دهان؛ خروج گاز از بدن؛ معده درد؛ ناراحتی و درد در معده؛ استفراغ؛ کاهش وزن. علائم با شیوع و عرف کمتر غیرعادی شدن مدفوع؛ بدمزه و غیرعادی شدن مزه ها داخل دهان؛ تغییر داخل چشایی؛ دشواری داخل حرکت کردن؛ تحول رنگ ناخن انگشتان دست و پا؛ علائمی مثل آنفلونزا؛ درد مفاصل؛ عاطفه طعمی قرین آهن درون دهان؛ آزردگی و قرمز شدن پوست؛ آبریزش بینی؛ عطسه؛ کیپ شدن بینی؛ التهاب و ورم عضله ها. تداخل دارویی متفورمین
بعضی داروها با غم تداخل دارند و نباید به طور غم زمان کاربرد شوند. اما برخی دیگر از داروها را می توان علی رغم داشتن تداخل با دگرگونی داخل دوز مصرفی، هم زمان با بی قراری استعمال کرد. احتمال وجود تداخل دارویی میان موارد زیر با برقرار متفورمین وجود دارد. بنابراین، چنانچه یکی از این داروها را کاربرد می کنید، حتما به پزشک تان شناسایی دهید. پزشک حزن یا در مصرف داروهایتان تغییر خلق کردن می درنگ یا درمان با متفورمین را کنار خواهد گذاشت: استریزوئیک اسید (Acetrizoic Acid)؛ دیاتریزوات (Diatrizoate)؛ چربی اتیودایزد (Ethiodized Oil)؛ لوبنزامیک اسید (Iobenzamic Acid)؛ لوبیتریدول (Iobitridol)؛ ایوکارمیک اسید (Iocarmic Acid)؛ ایوستامیک اسید (Iocetamic Acid)؛ ایوداماید (Iodamide)؛ ایدوپاماید (Iodipamide)؛ ایدوزانول (Iodixanol)؛ ایدوهیپوریک اسید (Iodohippuric Acid)؛ لودوپیراکت (Iodopyracet)؛ ایدوزامیک اسید (Iodoxamic Acid)؛ ایگلیسیک اسید (Ioglicic Acid)؛ ایگلیکامیک اسید (Ioglycamic Acid)؛ ایهکسول (Iohexol)؛ ایومپرول (Iomeprol)؛ ایوپانوئیک اسید (Iopanoic Acid)؛ ایوپنتول (Iopentol)؛ ایوفندیلات (Iophendylate)؛ ایوپرومید (Iopromide)؛ ایپرونیک اسید (Iopronic Acid)؛ ایزوریک اسید (Ioseric Acid)؛ ایوسیمید (Iosimide)؛ ایوتاسول (Iotasul)؛ ایوتالامات (Iothalamate)؛ ایوترولان (Iotrolan)؛ ایوتروکسیک اسید (Iotroxic Acid)؛ ایوکاگلات (Ioxaglate)؛ ایوکسی تالامیک اسید (Ioxitalamic Acid)؛ ایپودات (Ipodate)؛ متریزامید (Metrizamide)؛ متریزوئیک اسید (Metrizoic Acid)؛ تیروپانوئات سدیم (Tyropanoate Sodium).
استعمال متفورمین با موارد مادون هم نصیحت نمی شود. درصورتی که کاربرد متفورمین با یکی از معتمد های زیر به طور اندوه زمان لازم باشد، پزشک تو دوز و بسامد مصرف یکی از قرص ها یا هر دو تغییراتی خلق کردن می کند: آسپرین (Aspirin)؛ بالوفلوکسسین (Balofloxacin)؛ کثرت فلوکسسین (Besifloxacin)؛ بوپروپیون (Bupropion)؛ سیپروفلوکسسین (Ciprofloxacin)؛ داسابوویر (Dasabuvir)؛ دافوتیلید (Dofetilide)؛ دولوتگراویر (Dolutegravir)؛ انوکساسین (Enoxacin)؛ فلوروکساسین (Fleroxacin)؛ فلوماکین (Flumequine)؛ گتیفلوکساسین (Gatifloxacin)؛ جمیفلوکساسین (Gemifloxacin)؛ ایورسول (Ioversol)؛ لانروئوتید (Lanreotide)؛ لووفلوکساسین (Levofloxacin)؛ لومفلوکساسین (Lomefloxacin)؛ موکسی فلوکساسین (Moxifloxacin)؛ نادی فلوکساسین (Nadifloxacin)؛ نورفلوکساسین (Norfloxacin)؛ اوکتروتید (Octreotide)؛ اوفلوکسسین (Ofloxacin)؛ اومبی تسویر(Ombitasvir)؛ پارتی اپرویر (Paritaprevir)؛ پازیروتوئید (Pasireotide)؛ پازوفلوکسسین (Pazufloxacin)؛ پفلوکسسین (Pefloxacin)؛ پیوگلیتازون (Pioglitazone)؛ پرولیفلوکسسین (Prulifloxacin)؛ ریتوناویر (Ritonavir)؛ روفلوکسسین (Rufloxacin)؛ سیتاگلیپتین (Sitagliptin)؛ اسپارفلوکسسین (Sparfloxacin)؛ تافنوکین (Tafenoquine)؛ تیوکتیک اسید (Thioctic Acid)؛ توسفلوکسسین (Tosufloxacin)؛ وندتانیب (Vandetanib).
استعمال از محکم متفورمین، هم زمان با هر یک از داروهای زیر، امکان سرگذشت عوارض جانبی مختلف را افزایش می دهد. ولی گاهی اوقات نیاز است که دو دوا به طور بی قراری زمان مصرف شوند. در این طور مواردی، پزشک داخل معیار دوز یا بسامد مصرفی برای استفاده در روز تغییراتی ایجاد خواهد کرد. آسبوتولل (Acebutolol) آتنولل (Atenolol) بتاکسولل (Betaxolol) بیزوپرولل (Bisoprolol) بیترملون (Bitter Melon) کارتئولل (Carteolol) کارودیلول (Carvedilol) سلی پرولل (Celiprolol) اسمولل (Esmolol) فنوگریک (Fenugreek) فورازیلدون (Furazolidone) گلوکومانان (Glucomannan) گوارگام (Guar Gum) ایپرونیازید (Iproniazid) ایزوکاربوکسازید (Isocarboxazid) لبتالل (Labetalol) لووبونولل (Levobunolol) لینزولید (Linezolid) متلین بلو (Methylene Blue) متی پرونالل (Metipranolol) متی پرولل (Metoprolol) موکلوبومید (Moclobemide) نادولل (Nadolol) نبی ولل (Nebivolol) نیالامید (Nialamide) اوکس پرنولل (Oxprenolol) پاتیرومر (Patiromer) پن بوتلل (Penbutolol) فنل زین (Phenelzine) پینودلل (Pindolol) پرکتولل (Practolol) پروکاربازین (Procarbazine) پروپرانولل (Propranolol) سیلیوم (Psyllium) رانولازین (Ranolazine) راساگیلین (Rasagiline) ریفامپین (Rifampin) سافینامید (Safinamide) سلگیلین (Selegiline) سوتالل (Sotalol) تیمولل (Timolol) ترنیل سیپرومین (Tranylcypromine) وراپامیل (Verapamil) تداخلات دارویی دیگر
بعضی از داروها را نباید هم زمان با مصرف غذا یا در دوروبر روزگار غذا خوردن، مصرف کرد. جهت این است که میان این داروها و بعضی از مواد غذایی، تداخل به حیات می آید. کاربرد دخانیات و الکل هم با برخی داروها تداخل ایجاد می یواش. مشکلات پزشکی اثرگذار پهلو متفورمین
وجود مشکلات پزشکی دیگر در بدن می تواند روی اثرگذاری متفورمین تغییراتی ایجاد بطی ء. پس داخل صورت بود هر راه مشکل پزشکی دیگر قبل از مصرف این دارو با پزشک گپ کنید. بوسیله اختصاص: کاربرد بیش از حد الکل؛ کم کارگر غده فوق کلیوی؛ کم مربوط به طبقه کارگر و زحمتکش تومور هیپوفیز؛ سوءتغذیه؛ ضعف جسمانی؛ هر وضعیت و مشکلی که منجر به کاهش تنگ کردن خون شود. افراد دستخوش این دشوار درون طی استعمال متفورمین بیشتر از دیگران در معرض افت قند خون صبر می گیرند؛ کم خونین (سطح پایین سلول های خونی)؛ کمبود ویتامین b12 (در عارض ابتلا به این بغرنج باید در کاربرد متفورمین مداقه کنید، چون ممکن است وضعیت جسمانی وخیم تر شود) ؛ نارسایی قلبی احتقانی شدید خواه نوسانی؛ دی هیدراته شدن یاکم آبی بدن؛ حمله قلبی شدید؛ هیپوکسمیا(کاهش میزان اکسیژن تو خون)؛ بلای ناگهانی های کلیوی؛ بیماری های کبدی؛ سپتیسمی (مسمومیت خون)؛ شوک (کاستی ضیق خون، گردش خون کوفته)، در این وضعیت، مشکل نادری به صیت اسیدوز لاکتیک (تولید بیش از پیمانه اسید لاکتیک) امکان تصادف دارد؛ کتواسیدوز دیابتی؛ بیماری های کلیوی شدید؛ اسیدوز متابولیک(وجود اسید زیادی داخل خون)؛ دیابت نوع یک (بیماران مبتلا نباید متفورمین مصرف کنند)؛ تب؛ عفونت؛ جراحی؛ تروما؛ این شرایط می تواند انگیزه مشکلات موقتی قند خون شود که پزشک با انسولین آنها را رفع خواهد کرد. قاعده صحیح استعمال داروی متفورمین
بوسیله همراه متفورمین معمولا بروشور و دستورالعملی ارائه می شود که بهتر است قبل از کاربرد حتما آن را بخوانید و هر پرسشی دارید با پزشک مطرح کنید. بخاطر اثرگذاری هر چه بیشتر دوا باید حتما از دستوری که پزشک برای استفاده دیپلم می کند، به دقت پیروی کنید. لازم است تا اثر دارو روی بدن خود را کنترل کنید. ورزش کردن و وزن گیری قند خون و ادرار حزن داخل زمان استفاده دارو، مفید و لازم است.
برقرار متفورمین را باید با غذا مصرف کنید تا عوارض جانبی آن تو هفته های نخست تو معده و روده روبرو نشود. این قرص را با یک شیشه الات آب ببلعید. از دانش کردن، جویدن و قطعه قطعه کردن آن خودداری کنید. متفورمین قرصی است که به نرم کردن در بدن جذب می شود و بلافاصله پس ازآن از کاربرد روی نقطه ای خاص از بدن معلول نمی گذارد. سپس از جذب این قرص، بخشی از آن وارد مدفوع می شود. چنین چیزی غریزی است و جای نگرانی تراشیدن.
اگر به جای قرص از مدل سهل وساده و حل متفورمین استفاده می کنید، باید از قاشق و فنجان مدرج خواه سرنگ بخاطر حد گیری دوز دوا کمک بگیرید. قاشق معمولی به طور دقیق دوز مصرفی را معادل گیری نمی کند. یادتان باشد، برندهای مختلف این دارو در بازار وجود دارد و بهتر است فقط برندی را بخرید که پزشک تان معرفی کرده است.
درون طی یک تا دو هفته بعد از مصرف، کنترل گلوکز در خون بهتر انجام خواهد شد، ولی رسیدن بوسیله کنترل و تعادل کامل دو تا سه گانه هفته زمان می برد. هر پرسشی دراین باره دارید، با پزشک خود مطرح کنید. ضابطه صحیح مصرف محلول متفورمین
طریق مصرف متفورمین بخاطر مواردی که این دوا به شکل محلول استفاده می شود، بوسیله صورت مادون است: بزرگسالان درصورتی که فقط داروی متفورمین استعمال می شود، برای اول باید پنج میلی لیتر از حل در دو دولت درون روز کاربرد یا ۸.۵ میلی لیتر از آن یک نصیب و قسمت داخل روز و همراه با خوردنی خورده شود. شاید برای کنترل کامل قند خون نیاز به تکثیر دوز مصرفی باشد که در این صورت پزشک، تغییراتی در این میزان ابداع خواهد کرد. ولی بوسیله نعوظ کلی، دوز مصرفی معمولا بیشتر از ۲۵.۵ میلی لیتر در روز نخواهد شد. اگر متفورمین با سولفونیل اوره استعمال شود، پزشک درباره معیار مصرف هر کدام از این دارو دید خواهد داد. اگر متفورمین با انسولین استفاده شود هم در آغاز دوز آن پنج میلی لیتر در روز همراه با خوردنی خواهد وجود. در صورت نیاز، برای رسیدن به کنترل کامل قند خون، پزشک نمونه دارو را افزایش خواهد رحم اما این رقم از ۲۵ میلی لیتر درون روز بیشتر نخواهد شد. نوجوانان نوجوانان ۱۰ تا ۱۶ ساله تو شروع استعمال باید پنج میلی لیتر از این دارو را به مدت دو کود در روز با طعام مصرف کنند. بخاطر این گروه سنی غصه افزودن دارو تا نهایتا ۲۰ میلی لیتر داخل روز برای رسیدن به کنترل کامل قند خون تجویز می شود. بخاطر کودکان کوچکتر دهکده سال، دیپلم دوز برای هر بیمار از سوی پزشک انجام می شود. شیوه استعمال قرص متفورمین
ضابطه مصرف متفورمین برای مواردی که دارو درون قالب برقرار عادی است: بزرگسالان چنانچه متفورمین به تنهایی استفاده شود، دوز از ۵۰۰ میلی گرم شروع خواهد شد. مصرف این بها باید درون دو قضا و قدر بامداد و شب همراه با وعده های غذایی باشد. درصورتی که به جای دو بار، یک وعده این مقاوم خورده شود، دوز مصرفی بوسیله ۸۵۰ میلی گرم همراه با صبحانه خواهد رسید. امکان پذیر است برای چسبیدگی به کنترل تمام قند خون، پزشک میزان کاربرد را بوسیله ۵۰۰ تا ۸۵۰ میلی گرم و دو تا سه گانه بار در روز همراه با وعده های غذایی اضافه بدهد. در هر حال، دوز مصرفی از ۲۵۵۰ میلی گرم داخل روز بیشتر نخواهد شد. اگر متفورمین با سولفونیل اوره استفاده شود، پزشک درباره معیار مصرف هر کدام از این داروها نظر خواهد انصاف. اگر متفورمین با انسولین مصرف شود، ناسالم باید در آغاز و یومیه ۵۰۰ میلی گرم از این دارو را استفاده بطی ء. تو صورت نیاز برای رسیدن به کنترل کامل قند خون، پزشک هر هفته ۵۰۰ میلی گرم به این ارزش اضافه خواهد کرد. به نعوظ کلی، دوز مصرفی تو این حالت از دوهزار و پانصد میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. برای کودکان ۱۰ تا ۱۶ ساله، در ابتدای مصرف، ۵۰۰ میلی گرم از این دوا برای دو جنین کاربرد داخل روز تو دو وعده ناهار و شام تجویز می شود. امکان دارد بخاطر الحاق به کنترل کامل قند خون، دوز مصرفی افزایش جلوه گر کند اما این نما از ۲۰۰۰ میلی گرم داخل روز بیشتر نخواهد بود. برای کودکان زیر ولایت سال، تجویز دوز برای هر ناسالم از سوی پزشک اجرا می شود. شیوه استفاده متفورمین برای درمان دیابت نوع دوم
شیوه مصرف بخاطر مواردی که دارو به شکل قرص خوردنی کاربرد می شود و سریعا بعد از کاربرد جذب نمی شود: بزرگسالان تو نخست مصرف متفورمین (با شهرت تجاری فرتامت:Fortamet) بوسیله تنهایی و بدون کاربرد داروهای دیگر: به بها هزار میلی گرم و یک بار در روز با شام استفاده می شود. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرفی را تا الحاق بوسیله کنترل کامل قند خون، تکثیر می دهد. اما بوسیله طور کلی، دوز از ۲۵۰۰ میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. مصرف متفورمین(با نام تجاری گلوکوفاژ: Glucophage):به تنهایی و بدون استعمال داروهای دیگر هم با دوز مصرفی ۵۰۰ میلی گرم در روز با شام تجویز می شود. شاید بعدا، پزشک میزان دوز مصرفی را افزایش دهد تا قند خون به طور کامل کنترل شود. البته، به طور کلی دوز تجویزی از دوهزار میلی گرم درون روز بیشتر نمی شود. مصرف متفورمین (با نام تجاری گلومتاز: Glumetza): بوسیله تنهایی و بدون مصرف داروهای دیگر هم با دوز مصرفی ۵۰۰ میلی گرم در روز با شام تجویز می شود. شاید بعدا، پزشک مدل دوز مصرفی را تکثیر دهد تا قند خون به طور کامل کنترل شود. البته، بوسیله طور کلی دوز تجویزی از دوهزار میلی گرم درون روز بیشتر نمی شود. چنانچه متفورمین همراه با داروهای ضددیابت قرین سولفونیل اوره مصرف شود: پزشک به مداقه دوز هر دارو را فتوا خواهد کرد و باید از دستورات او پیروی کنید. اگر متفورمین با انسولین استفاده شود: دوز تجویزی با ۵۰۰ میلی گرم درون روز شروع می شود. سپس در صورت نیاز، پزشک دوز را هر هفته ۵۰۰ گرم افزودن تیز خواهد کرد تا کنترل طولانی قند خون میسر شود. در کل، دوز مصرفی از ۲۵۰۰ میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. کودکان
دوز مصرفی این دارو برای کودکان از سوی پزشک معالج تعیین می شود. دوز و نرخ استعمال متفورمین
دوزی که برای مصرف این دارو تجویز می شود، برای هر مریض با دیگری متفاوت است. از دستورالعمل پزشک خواه بروشور برای مصرف پیروی کنید. در ادامه، به دوز و بها متوسط دارو برای کاربرد پرداخته شده است. شاید پزشک با توجه به شرایط تان، مقداری متفاوت را در دیدن خمود باشد.
مقدار دارویی که استفاده می کنید، بوسیله غلظت و غلبه آن وفاق دارد. تعداد دفعات، فواصل و مدت استعمال دوا اندوه وابسته به مشکلی است که به فکر کردن آن، متفورمین استفاده می کنید. فراموش کردن مصرف دارو
اگر یادتان رفت دارو را استفاده کنید، بوسیله محض یادآوری حتما آن را مصرف کنید. اما اگر قرار است دو بار در طول روز دارو را کاربرد کنید و زمانی نخوردن دارو را بوسیله یاد آوردید که دیگر باید اقبال اینده را استفاده کنید، فقط دوز لازم برای قضا و قدر بعدی را بخورید. از دو موافق کردن دوز دارو حزن خودداری کنید. نکات لازم و موارد احتیاط برای استفاده متفورمین
پزشک معالج باید در ملاقات های منظمی که با او دارید، سیلان بهبودتان را به ویژه داخل هفته های نخست تجسس کند. آزمایش شاش و خون می توانند اثرات شیفته و نامطلوب این دارو را بر بدن نشان بدهند. احتمال دارد میان این دوا و رنگی که برای عکس برداری با اشعه ایکس یا سی تی اسکن (CT scan) کاربرد می شود، کمی تداخل وجود داشته باشد و روی یکدیگر معلول بگذارند.
قبل از انجام تعدادی از آزمایش ها خواه معاینات پزشکی باید مصرف متفورمین را متوقف کنید تا نتیجه آزمایش هایتان عرشه تأثیر قرار نگیرد. برای مثال، مصرف این دوا می تواند سبب کاهش ادرار نسبت بوسیله مواقع عادی شود. ۴۸ ساعت سپس از ایفا آزمایش ها و معاینات، در صورتی که عملکرد کلیه ها به حالت معمولی بازگشته باشد، مشکلی بخاطر از سرگرفتن مصرف متفورمین بود نخواهد داشت. چنانچه می خواهید آزمایش، جراحی خواه معاینه ای پزشکی برای قسمتی دیگر از بدن انجام بدهید، باید پزشک خواه دندانپزشک از کاربرد این دارو از لفظ شما مطلع باشند.
حتما به نکاتی که آویشن پزشکی درباره موضوعات دامن مطرح می کنند، نهایت توجه و دقت را به حکم بگیرید: استفاده الکل می تواند مقیاس قند خون را به روش قابل ملاحظه ای کاهش دهد. پس اگر قرار است متفورمین بی آرامی استعمال کنید حتما باید درباره استعمال از الکل با پزشکتان صحبتی داشته باشید. هنگام مصرف از مستحکم متفورمین یا لباس های دیگر آن مثلا به صورت محلول، هرگز عاری کیاست و اجازه پزشک از داروهای دیگر استعمال نکنید. به ویژه داروهایی که بدون نسخه تحویز می شوند مشابه آسپرین یا داروهای کنترل اشتها، آسم، سرماخوردگی، عطسه، تب یونجه یا مشکلاتی تو سینوس ها. اعضای دیگر خانواده هم باید از مالیات جانبی مصرف دارو اطلاع داشته باشند تا در صورت نیاز، بوسیله بی تا کمک و به او رسیدگی کنند. بیماران مبتلا به گوناگون دیابت هم باید درباره تغییرات دوز مصرف دارو بنا به تغییرات داخل استیل زندگی شان مثلا دگرگونی تو رژیم و بازی با پزشک صحبت کنند و نکاتی را آموزش ببینند. لازم است تا درباره بارداری و رویه های پیش گیری از آن هم با پزشک صحبت شود از طرف در این موارد، خطراتی بیماران مبتلا بوسیله دیابت را تهدید می کنند. در سیر تکاملی هم همیشه نسخه داروهای خود و سوابق و مدارک پزشکی تان را به همراه داشته باشید. برای موقعیت های اورژانسی خود را آماده کنید و با در نظر داشتن تفاوت های زمانی داخل سفر، شایسته کردن استفاده وعده های غذایی و دارو را تنظیم کنید. بهتر است، کود های غذایی را در سفر، نزدیک بوسیله زمانی میل کنید که درون خانه بودید. بخاطر موضع های اورژانسی غم تدابیری در دید داشته باشید. بهتر است، دستبند خصوصی بوسیله بیماران دیابتی که حاوی اطلاعات مربوط بوسیله وضعیت تان است به دست داشته باشید یا کارت مصیبت دیابت و اطلاعات آن را در جیب یا کیفتان فراغت بدهید. در این اطلاعات باید درباره داروهایی که مصرف می کنید و مصیبت تان توضیحاتی عرضه کنید.
درون بعضی شرایط خاص، مصرف بیش از وزن متفورمین باعث وقوع اسیدوز لاکتیک می شود. علائم این بلای ناگهانی جدی هستند و کندرو تجلی پیدا می کنند. این علائم معمولا زمانی ظاهر می شوند که مشکلات سلامتی غیرمرتبط با متفورمین داخل بدن به بود می آید. مثلا حملات قلبی خواه نارسایی های کلیوی از جمله این مشکلات هستند.
از نشانه های اسیدوز لاکتیک می توان به درد و ناراحتی در قلمرو شکم و معده، کاهش اشتها، اسهال، نفس کشیدن سطحی و سریع، احساس ناخوشی عمومی، درد موکد تو ماهیچه ها یا انقباض عضلانی، بی خوابی غیرعادی، خستگی یا ضعف رمز کرد. اگر نشانه های اسیدوز لاکتیک درون شما به حیات آمد، باید سریعا بوسیله مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
صرف کردن متفورمین به ویژه همراه با مصرف چندی از انواع داروها می تواند موجب بروز هیپوگلیسمی (نزول قند خون) شود. افت قند خون باید قبل از بیهوشی و از حال رفتن رفع شود. کاستی قند خون تو هر کس به شکلی نمود پیدا می یواش. بهتر است، علائم این سقوط را در خود بشناسید و از پزشک بخاطر رفع آنها معاون و مشورت بگیرید.
بالا رفتن قند خون(هایپرگلیسمی) هم زمانی رخ می دهد که داروهای خود را به موقع نخورید خواه اقبال استعمال آن را در روز رعایت نکنید. پرخوری، تکریم نکردن رژیم غذایی مناسب، تب و عفونت خواه ورزش نکردن بوسیله اندازه ابدی و کافی باعث بروز این مشکل می شود. افزایش قند خون مشکلی شدید است و باید سریعا پیگیری شود. برای درمان هایپرگلیسومی باید علائم خویشتن را بشناسید و درباره آنها با پزشک گفتگو کنید. روال محافظت متفورمین
متفورمین را داخل دمای اتاق و تو ظرفی دربسته نگهداری کنید. این دوا نباید درون معرض گرما، رطوبت، تلالو مستقیم خورشید خواه در فریزر قرار بگیرد. متفورمین را دور از دسترس کودکان نگه دارید. درباره عادت محافظت قرصی که دیگر مصرف نمی کنید هم با پزشک مشورت کنید. در ادامه بخوانید: علائم دیابت در زنان؛ خطرات و روش های درمان آن
بسیاری از افراد می توانند با رعایت رژیم غذایی صحیح و ورزش، دیابت نوع دوم را کنترل کنند. بیماران مبتلا به دیابت، فقط نباید بوسیله مصرف داروهای مختلف اکتفا کنند. لازم است، با تعظیم رژیم غذایی صحیح و ورزش، خویشتن را در جاده صلح و صفا قرار دهند. با این حال در برخی موارد استفاده از داروها نیز لازم است. بدین علت تو ادامه به بررسی متفورمین، یکی از پرکاربردترین داروهای کنترل قند خون می پردازیم. موارد مصرف متفورمین
همان طور که گفته شد، برای کنترل دیابت باید علاوه بر مصرف قرص از یکرژیم غذایی سالم تابعیت کرد و بازی را هم تو برنامه روزمره صبر داد. حد استفاده مستحکم باید با ظرفیت طعام و نمونه بازی کردن فرد هماهنگ باشد. در رخ ساختن دگرگونی داخل رژیم غذایی یا پروگرام ورزشی هم لازم است تا سطح قند خون را اندازه بگیرید و از متعادل وجود داشتن آن تامین شوید.
متفورمین برای کسانی که مشغول به دیابت نوع یک یا موقوف به انسولین هستند، کاری نخواهد بود، در برابر لوزالمعده آنها توانایی رسوخ انسولین ندارد. سطح قند خون این دسته از بیماران با تزریق انسولین کنترل می شود. متفورمین را باید فقط با تجویز پزشک خرید. این دارو درون قالب های زیر نمایش می شود: قرص با دوز اصلاح شده (Modified-release dosage)؛ یعنی به محض مصرف، دارو روی بدن اثر نمی درنگ و برای تأثیرگذاری کمی زمان لازم است. قرص؛ محلول. نکاتی که قبل از مصرف متفورمین باید به آنها توجه کنید
بخاطر مصرف هر دارو و قرصی باید اول مزایا و معایب آن را بررسی کنید. تصمیم گیری برای مصرف یک قرص یا دارو از سوی شما و پزشک معالج تان ایفا می شود. در مصرف معتمد متفورمین هم باید نکات زیر را در رویت بگیرید: حساسیت ها
بخاطر کاربرد متفورمین باید پزشک را درون جریان حساسیت به این دارو یا ثابت قدم های دیگر بگذارید. علاوه بر اینکه درباره حساسیت های دارویی خود با پزشک صحبت می کنید، باید به او درباره حساسیت های غذایی، آلرژی بوسیله مواد نگهدارنده، شیمیایی و حیوانات هم تشریح بدهید. اگر داروهای بدون نسخه مصرف می کنید بی آرامی حتما دستورالعمل و بروشور همراه با آن را بخوانید. اطفال
مطالعات متنوع تا کنون، عنوان از مضرات استفاده متفورمین بخاطر افراد بین ۱۰ تا ۱۶ سال ارائه نکرده اند؛ با این حال، شواهد و تحقیقاتی برای مؤثر و ایمن وجود داشتن مصرف این ثابت قدم برای کودکان هم بود ندارد. یعنی باید داخل تجویز این دارو بخاطر کودکان و نوجوانان دوراندیشی به خرج عدالت. افراد سالخورده
هر چند تحقیقاتی جامع درباره اثرات استعمال قرص متفورمین پیاده شدن افراد مسن انجام نشده است، اما ظاهرا مشکلات شاگرد از کهولت سن روی مصرف این دارو اثری ندارند. البته باید دقت شود که کلیه افراد در سنین بالا، احساساتی تر و ضعیف نمدار از سایرین است و به همین فکر کردن باید با دقت بیشتری داروهای مختلف از جمله متفورمین را کاربرد کنند. مصرف این قرص برای افراد با متجاوز از ۸۰ سال سنِ مبتلا بوسیله مشکلات کلیوی، توصیه نمی شود. شیردهی
هیچگاه جستار و پژوهشی درباره آثار سلبی مصرف متفورمین بر نوزاد نسوان شیرده ارتکاب نشده است. اما به طور کلی، برای مصرف هر دارویی از عموم این جماز باید مزایا و معایب را بررسی کنید و نهایتا تصمیم بگیرید. مالیات متفورمین
مصرف هر دارویی با گمان عارضه چندی مالیات جانبی همراه است. هر چند که امکان ابراز تمام عوارض محتمل حیات ندارد اما درصورتی که این طور چیزهایی در خویشتن مشاهده کردید، باید با پزشک صحبت کنید. مالیات رایج تر ناراحتی در ناحیه شکم و معده؛ سرفه و گرفتگی صدا؛ اسهال؛ تنفس نوک تیز و سطحی؛ تب یا لرز؛ ناخوشی عمومی؛ درد در طرفین و پایین کمر؛ درد و فشردگی ماهیچه ها؛ درد و اشکال در شاش کردن؛ خواب آلودگی. عوارض با عالمگیر و عرف کمتر اضطراب؛ تاری دید؛ تپش سینه؛ شیره سرد؛ اغما؛ گیجی؛ سردی و رنگ پریدگی پوست؛ افسردگی؛ سختی و تنگی نفس؛ سرگیجه؛ نبض و جست بیرونی تند، سریع و پرتپش؛ احساس گرما؛ سردرد؛ افزایش اشتها؛ افزایش تعریق؛ حالت تهوع؛ عصبی شدن؛ کابوس؛ قزل شدن صورت، گردن، بازوها و گاهی ناحیه بالایی سینه؛ تشنج؛ لرزش؛ تنگی نفس؛ لکنت زبان؛ خستگی و ضعف غیرعادی؛ درد قفسه سینه. مالیات نادر تغییراتی در اقدام مانند زمان مستی؛ ناتوانی داخل تمرکز کردن؛ خواب آلودگی؛ فقدان یا کاهش قدرت و قوای بدن؛ بی قراری در خلال خواب؛ خواب آلودگی غیرعادی.
بعضی از عوارض جانبی استعمال متفورمین بوسیله ممارست زمان و با قاعده کردن بدن بوسیله روند درمان از بین خواهند رفت. البته پزشکان معمولا راهکارهایی برای مقابله با این عوارض مطرح می کنند. ولی اگر عوارض زیر برای مدت تمام ادامه نمایان کنند یا برای شما آزاردهنده باشند، حتما باید آن ها را رفع کنید و برای مراقبت های شدید تر بوسیله پزشک رجوع کنید. علائم مد ترش کردن و اسیدی شدن معده؛ آروغ زدن؛ نفخ؛ شلوغی سرگین یدکی درون روده و معده؛ عاطفه سیری؛ سوزش معده؛ هضم نشدن غذا؛ بی اشتهایی؛ عاطفه مزه آهن تو دهان؛ خروج گاز از بدن؛ معده درد؛ ناراحتی و درد در معده؛ استفراغ؛ کاهش وزن. علائم با شیوع و عرف کمتر غیرعادی شدن مدفوع؛ بدمزه و غیرعادی شدن مزه ها داخل دهان؛ تغییر داخل چشایی؛ دشواری داخل حرکت کردن؛ تحول رنگ ناخن انگشتان دست و پا؛ علائمی مثل آنفلونزا؛ درد مفاصل؛ عاطفه طعمی قرین آهن درون دهان؛ آزردگی و قرمز شدن پوست؛ آبریزش بینی؛ عطسه؛ کیپ شدن بینی؛ التهاب و ورم عضله ها. تداخل دارویی متفورمین
بعضی داروها با غم تداخل دارند و نباید به طور غم زمان کاربرد شوند. اما برخی دیگر از داروها را می توان علی رغم داشتن تداخل با دگرگونی داخل دوز مصرفی، هم زمان با بی قراری استعمال کرد. احتمال وجود تداخل دارویی میان موارد زیر با برقرار متفورمین وجود دارد. بنابراین، چنانچه یکی از این داروها را کاربرد می کنید، حتما به پزشک تان شناسایی دهید. پزشک حزن یا در مصرف داروهایتان تغییر خلق کردن می درنگ یا درمان با متفورمین را کنار خواهد گذاشت: استریزوئیک اسید (Acetrizoic Acid)؛ دیاتریزوات (Diatrizoate)؛ چربی اتیودایزد (Ethiodized Oil)؛ لوبنزامیک اسید (Iobenzamic Acid)؛ لوبیتریدول (Iobitridol)؛ ایوکارمیک اسید (Iocarmic Acid)؛ ایوستامیک اسید (Iocetamic Acid)؛ ایوداماید (Iodamide)؛ ایدوپاماید (Iodipamide)؛ ایدوزانول (Iodixanol)؛ ایدوهیپوریک اسید (Iodohippuric Acid)؛ لودوپیراکت (Iodopyracet)؛ ایدوزامیک اسید (Iodoxamic Acid)؛ ایگلیسیک اسید (Ioglicic Acid)؛ ایگلیکامیک اسید (Ioglycamic Acid)؛ ایهکسول (Iohexol)؛ ایومپرول (Iomeprol)؛ ایوپانوئیک اسید (Iopanoic Acid)؛ ایوپنتول (Iopentol)؛ ایوفندیلات (Iophendylate)؛ ایوپرومید (Iopromide)؛ ایپرونیک اسید (Iopronic Acid)؛ ایزوریک اسید (Ioseric Acid)؛ ایوسیمید (Iosimide)؛ ایوتاسول (Iotasul)؛ ایوتالامات (Iothalamate)؛ ایوترولان (Iotrolan)؛ ایوتروکسیک اسید (Iotroxic Acid)؛ ایوکاگلات (Ioxaglate)؛ ایوکسی تالامیک اسید (Ioxitalamic Acid)؛ ایپودات (Ipodate)؛ متریزامید (Metrizamide)؛ متریزوئیک اسید (Metrizoic Acid)؛ تیروپانوئات سدیم (Tyropanoate Sodium).
استعمال متفورمین با موارد مادون هم نصیحت نمی شود. درصورتی که کاربرد متفورمین با یکی از معتمد های زیر به طور اندوه زمان لازم باشد، پزشک تو دوز و بسامد مصرف یکی از قرص ها یا هر دو تغییراتی خلق کردن می کند: آسپرین (Aspirin)؛ بالوفلوکسسین (Balofloxacin)؛ کثرت فلوکسسین (Besifloxacin)؛ بوپروپیون (Bupropion)؛ سیپروفلوکسسین (Ciprofloxacin)؛ داسابوویر (Dasabuvir)؛ دافوتیلید (Dofetilide)؛ دولوتگراویر (Dolutegravir)؛ انوکساسین (Enoxacin)؛ فلوروکساسین (Fleroxacin)؛ فلوماکین (Flumequine)؛ گتیفلوکساسین (Gatifloxacin)؛ جمیفلوکساسین (Gemifloxacin)؛ ایورسول (Ioversol)؛ لانروئوتید (Lanreotide)؛ لووفلوکساسین (Levofloxacin)؛ لومفلوکساسین (Lomefloxacin)؛ موکسی فلوکساسین (Moxifloxacin)؛ نادی فلوکساسین (Nadifloxacin)؛ نورفلوکساسین (Norfloxacin)؛ اوکتروتید (Octreotide)؛ اوفلوکسسین (Ofloxacin)؛ اومبی تسویر(Ombitasvir)؛ پارتی اپرویر (Paritaprevir)؛ پازیروتوئید (Pasireotide)؛ پازوفلوکسسین (Pazufloxacin)؛ پفلوکسسین (Pefloxacin)؛ پیوگلیتازون (Pioglitazone)؛ پرولیفلوکسسین (Prulifloxacin)؛ ریتوناویر (Ritonavir)؛ روفلوکسسین (Rufloxacin)؛ سیتاگلیپتین (Sitagliptin)؛ اسپارفلوکسسین (Sparfloxacin)؛ تافنوکین (Tafenoquine)؛ تیوکتیک اسید (Thioctic Acid)؛ توسفلوکسسین (Tosufloxacin)؛ وندتانیب (Vandetanib).
استعمال از محکم متفورمین، هم زمان با هر یک از داروهای زیر، امکان سرگذشت عوارض جانبی مختلف را افزایش می دهد. ولی گاهی اوقات نیاز است که دو دوا به طور بی قراری زمان مصرف شوند. در این طور مواردی، پزشک داخل معیار دوز یا بسامد مصرفی برای استفاده در روز تغییراتی ایجاد خواهد کرد. آسبوتولل (Acebutolol) آتنولل (Atenolol) بتاکسولل (Betaxolol) بیزوپرولل (Bisoprolol) بیترملون (Bitter Melon) کارتئولل (Carteolol) کارودیلول (Carvedilol) سلی پرولل (Celiprolol) اسمولل (Esmolol) فنوگریک (Fenugreek) فورازیلدون (Furazolidone) گلوکومانان (Glucomannan) گوارگام (Guar Gum) ایپرونیازید (Iproniazid) ایزوکاربوکسازید (Isocarboxazid) لبتالل (Labetalol) لووبونولل (Levobunolol) لینزولید (Linezolid) متلین بلو (Methylene Blue) متی پرونالل (Metipranolol) متی پرولل (Metoprolol) موکلوبومید (Moclobemide) نادولل (Nadolol) نبی ولل (Nebivolol) نیالامید (Nialamide) اوکس پرنولل (Oxprenolol) پاتیرومر (Patiromer) پن بوتلل (Penbutolol) فنل زین (Phenelzine) پینودلل (Pindolol) پرکتولل (Practolol) پروکاربازین (Procarbazine) پروپرانولل (Propranolol) سیلیوم (Psyllium) رانولازین (Ranolazine) راساگیلین (Rasagiline) ریفامپین (Rifampin) سافینامید (Safinamide) سلگیلین (Selegiline) سوتالل (Sotalol) تیمولل (Timolol) ترنیل سیپرومین (Tranylcypromine) وراپامیل (Verapamil) تداخلات دارویی دیگر
بعضی از داروها را نباید هم زمان با مصرف غذا یا در دوروبر روزگار غذا خوردن، مصرف کرد. جهت این است که میان این داروها و بعضی از مواد غذایی، تداخل به حیات می آید. کاربرد دخانیات و الکل هم با برخی داروها تداخل ایجاد می یواش. مشکلات پزشکی اثرگذار پهلو متفورمین
وجود مشکلات پزشکی دیگر در بدن می تواند روی اثرگذاری متفورمین تغییراتی ایجاد بطی ء. پس داخل صورت بود هر راه مشکل پزشکی دیگر قبل از مصرف این دارو با پزشک گپ کنید. بوسیله اختصاص: کاربرد بیش از حد الکل؛ کم کارگر غده فوق کلیوی؛ کم مربوط به طبقه کارگر و زحمتکش تومور هیپوفیز؛ سوءتغذیه؛ ضعف جسمانی؛ هر وضعیت و مشکلی که منجر به کاهش تنگ کردن خون شود. افراد دستخوش این دشوار درون طی استعمال متفورمین بیشتر از دیگران در معرض افت قند خون صبر می گیرند؛ کم خونین (سطح پایین سلول های خونی)؛ کمبود ویتامین b12 (در عارض ابتلا به این بغرنج باید در کاربرد متفورمین مداقه کنید، چون ممکن است وضعیت جسمانی وخیم تر شود) ؛ نارسایی قلبی احتقانی شدید خواه نوسانی؛ دی هیدراته شدن یاکم آبی بدن؛ حمله قلبی شدید؛ هیپوکسمیا(کاهش میزان اکسیژن تو خون)؛ بلای ناگهانی های کلیوی؛ بیماری های کبدی؛ سپتیسمی (مسمومیت خون)؛ شوک (کاستی ضیق خون، گردش خون کوفته)، در این وضعیت، مشکل نادری به صیت اسیدوز لاکتیک (تولید بیش از پیمانه اسید لاکتیک) امکان تصادف دارد؛ کتواسیدوز دیابتی؛ بیماری های کلیوی شدید؛ اسیدوز متابولیک(وجود اسید زیادی داخل خون)؛ دیابت نوع یک (بیماران مبتلا نباید متفورمین مصرف کنند)؛ تب؛ عفونت؛ جراحی؛ تروما؛ این شرایط می تواند انگیزه مشکلات موقتی قند خون شود که پزشک با انسولین آنها را رفع خواهد کرد. قاعده صحیح استعمال داروی متفورمین
بوسیله همراه متفورمین معمولا بروشور و دستورالعملی ارائه می شود که بهتر است قبل از کاربرد حتما آن را بخوانید و هر پرسشی دارید با پزشک مطرح کنید. بخاطر اثرگذاری هر چه بیشتر دوا باید حتما از دستوری که پزشک برای استفاده دیپلم می کند، به دقت پیروی کنید. لازم است تا اثر دارو روی بدن خود را کنترل کنید. ورزش کردن و وزن گیری قند خون و ادرار حزن داخل زمان استفاده دارو، مفید و لازم است.
برقرار متفورمین را باید با غذا مصرف کنید تا عوارض جانبی آن تو هفته های نخست تو معده و روده روبرو نشود. این قرص را با یک شیشه الات آب ببلعید. از دانش کردن، جویدن و قطعه قطعه کردن آن خودداری کنید. متفورمین قرصی است که به نرم کردن در بدن جذب می شود و بلافاصله پس ازآن از کاربرد روی نقطه ای خاص از بدن معلول نمی گذارد. سپس از جذب این قرص، بخشی از آن وارد مدفوع می شود. چنین چیزی غریزی است و جای نگرانی تراشیدن.
اگر به جای قرص از مدل سهل وساده و حل متفورمین استفاده می کنید، باید از قاشق و فنجان مدرج خواه سرنگ بخاطر حد گیری دوز دوا کمک بگیرید. قاشق معمولی به طور دقیق دوز مصرفی را معادل گیری نمی کند. یادتان باشد، برندهای مختلف این دارو در بازار وجود دارد و بهتر است فقط برندی را بخرید که پزشک تان معرفی کرده است.
درون طی یک تا دو هفته بعد از مصرف، کنترل گلوکز در خون بهتر انجام خواهد شد، ولی رسیدن بوسیله کنترل و تعادل کامل دو تا سه گانه هفته زمان می برد. هر پرسشی دراین باره دارید، با پزشک خود مطرح کنید. ضابطه صحیح مصرف محلول متفورمین
طریق مصرف متفورمین بخاطر مواردی که این دوا به شکل محلول استفاده می شود، بوسیله صورت مادون است: بزرگسالان درصورتی که فقط داروی متفورمین استعمال می شود، برای اول باید پنج میلی لیتر از حل در دو دولت درون روز کاربرد یا ۸.۵ میلی لیتر از آن یک نصیب و قسمت داخل روز و همراه با خوردنی خورده شود. شاید برای کنترل کامل قند خون نیاز به تکثیر دوز مصرفی باشد که در این صورت پزشک، تغییراتی در این میزان ابداع خواهد کرد. ولی بوسیله نعوظ کلی، دوز مصرفی معمولا بیشتر از ۲۵.۵ میلی لیتر در روز نخواهد شد. اگر متفورمین با سولفونیل اوره استعمال شود، پزشک درباره معیار مصرف هر کدام از این دارو دید خواهد داد. اگر متفورمین با انسولین استفاده شود هم در آغاز دوز آن پنج میلی لیتر در روز همراه با خوردنی خواهد وجود. در صورت نیاز، برای رسیدن به کنترل کامل قند خون، پزشک نمونه دارو را افزایش خواهد رحم اما این رقم از ۲۵ میلی لیتر درون روز بیشتر نخواهد شد. نوجوانان نوجوانان ۱۰ تا ۱۶ ساله تو شروع استعمال باید پنج میلی لیتر از این دارو را به مدت دو کود در روز با طعام مصرف کنند. بخاطر این گروه سنی غصه افزودن دارو تا نهایتا ۲۰ میلی لیتر داخل روز برای رسیدن به کنترل کامل قند خون تجویز می شود. بخاطر کودکان کوچکتر دهکده سال، دیپلم دوز برای هر بیمار از سوی پزشک انجام می شود. شیوه استعمال قرص متفورمین
ضابطه مصرف متفورمین برای مواردی که دارو درون قالب برقرار عادی است: بزرگسالان چنانچه متفورمین به تنهایی استفاده شود، دوز از ۵۰۰ میلی گرم شروع خواهد شد. مصرف این بها باید درون دو قضا و قدر بامداد و شب همراه با وعده های غذایی باشد. درصورتی که به جای دو بار، یک وعده این مقاوم خورده شود، دوز مصرفی بوسیله ۸۵۰ میلی گرم همراه با صبحانه خواهد رسید. امکان پذیر است برای چسبیدگی به کنترل تمام قند خون، پزشک میزان کاربرد را بوسیله ۵۰۰ تا ۸۵۰ میلی گرم و دو تا سه گانه بار در روز همراه با وعده های غذایی اضافه بدهد. در هر حال، دوز مصرفی از ۲۵۵۰ میلی گرم داخل روز بیشتر نخواهد شد. اگر متفورمین با سولفونیل اوره استفاده شود، پزشک درباره معیار مصرف هر کدام از این داروها نظر خواهد انصاف. اگر متفورمین با انسولین مصرف شود، ناسالم باید در آغاز و یومیه ۵۰۰ میلی گرم از این دارو را استفاده بطی ء. تو صورت نیاز برای رسیدن به کنترل کامل قند خون، پزشک هر هفته ۵۰۰ میلی گرم به این ارزش اضافه خواهد کرد. به نعوظ کلی، دوز مصرفی تو این حالت از دوهزار و پانصد میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. برای کودکان ۱۰ تا ۱۶ ساله، در ابتدای مصرف، ۵۰۰ میلی گرم از این دوا برای دو جنین کاربرد داخل روز تو دو وعده ناهار و شام تجویز می شود. امکان دارد بخاطر الحاق به کنترل کامل قند خون، دوز مصرفی افزایش جلوه گر کند اما این نما از ۲۰۰۰ میلی گرم داخل روز بیشتر نخواهد بود. برای کودکان زیر ولایت سال، تجویز دوز برای هر ناسالم از سوی پزشک اجرا می شود. شیوه استفاده متفورمین برای درمان دیابت نوع دوم
شیوه مصرف بخاطر مواردی که دارو به شکل قرص خوردنی کاربرد می شود و سریعا بعد از کاربرد جذب نمی شود: بزرگسالان تو نخست مصرف متفورمین (با شهرت تجاری فرتامت:Fortamet) بوسیله تنهایی و بدون کاربرد داروهای دیگر: به بها هزار میلی گرم و یک بار در روز با شام استفاده می شود. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرفی را تا الحاق بوسیله کنترل کامل قند خون، تکثیر می دهد. اما بوسیله طور کلی، دوز از ۲۵۰۰ میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. مصرف متفورمین(با نام تجاری گلوکوفاژ: Glucophage):به تنهایی و بدون استعمال داروهای دیگر هم با دوز مصرفی ۵۰۰ میلی گرم در روز با شام تجویز می شود. شاید بعدا، پزشک میزان دوز مصرفی را افزایش دهد تا قند خون به طور کامل کنترل شود. البته، به طور کلی دوز تجویزی از دوهزار میلی گرم درون روز بیشتر نمی شود. مصرف متفورمین (با نام تجاری گلومتاز: Glumetza): بوسیله تنهایی و بدون مصرف داروهای دیگر هم با دوز مصرفی ۵۰۰ میلی گرم در روز با شام تجویز می شود. شاید بعدا، پزشک مدل دوز مصرفی را تکثیر دهد تا قند خون به طور کامل کنترل شود. البته، بوسیله طور کلی دوز تجویزی از دوهزار میلی گرم درون روز بیشتر نمی شود. چنانچه متفورمین همراه با داروهای ضددیابت قرین سولفونیل اوره مصرف شود: پزشک به مداقه دوز هر دارو را فتوا خواهد کرد و باید از دستورات او پیروی کنید. اگر متفورمین با انسولین استفاده شود: دوز تجویزی با ۵۰۰ میلی گرم درون روز شروع می شود. سپس در صورت نیاز، پزشک دوز را هر هفته ۵۰۰ گرم افزودن تیز خواهد کرد تا کنترل طولانی قند خون میسر شود. در کل، دوز مصرفی از ۲۵۰۰ میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. کودکان
دوز مصرفی این دارو برای کودکان از سوی پزشک معالج تعیین می شود. دوز و نرخ استعمال متفورمین
دوزی که برای مصرف این دارو تجویز می شود، برای هر مریض با دیگری متفاوت است. از دستورالعمل پزشک خواه بروشور برای مصرف پیروی کنید. در ادامه، به دوز و بها متوسط دارو برای کاربرد پرداخته شده است. شاید پزشک با توجه به شرایط تان، مقداری متفاوت را در دیدن خمود باشد.
مقدار دارویی که استفاده می کنید، بوسیله غلظت و غلبه آن وفاق دارد. تعداد دفعات، فواصل و مدت استعمال دوا اندوه وابسته به مشکلی است که به فکر کردن آن، متفورمین استفاده می کنید. فراموش کردن مصرف دارو
اگر یادتان رفت دارو را استفاده کنید، بوسیله محض یادآوری حتما آن را مصرف کنید. اما اگر قرار است دو بار در طول روز دارو را کاربرد کنید و زمانی نخوردن دارو را بوسیله یاد آوردید که دیگر باید اقبال اینده را استفاده کنید، فقط دوز لازم برای قضا و قدر بعدی را بخورید. از دو موافق کردن دوز دارو حزن خودداری کنید. نکات لازم و موارد احتیاط برای استفاده متفورمین
پزشک معالج باید در ملاقات های منظمی که با او دارید، سیلان بهبودتان را به ویژه داخل هفته های نخست تجسس کند. آزمایش شاش و خون می توانند اثرات شیفته و نامطلوب این دارو را بر بدن نشان بدهند. احتمال دارد میان این دوا و رنگی که برای عکس برداری با اشعه ایکس یا سی تی اسکن (CT scan) کاربرد می شود، کمی تداخل وجود داشته باشد و روی یکدیگر معلول بگذارند.
قبل از انجام تعدادی از آزمایش ها خواه معاینات پزشکی باید مصرف متفورمین را متوقف کنید تا نتیجه آزمایش هایتان عرشه تأثیر قرار نگیرد. برای مثال، مصرف این دوا می تواند سبب کاهش ادرار نسبت بوسیله مواقع عادی شود. ۴۸ ساعت سپس از ایفا آزمایش ها و معاینات، در صورتی که عملکرد کلیه ها به حالت معمولی بازگشته باشد، مشکلی بخاطر از سرگرفتن مصرف متفورمین بود نخواهد داشت. چنانچه می خواهید آزمایش، جراحی خواه معاینه ای پزشکی برای قسمتی دیگر از بدن انجام بدهید، باید پزشک خواه دندانپزشک از کاربرد این دارو از لفظ شما مطلع باشند.
حتما به نکاتی که آویشن پزشکی درباره موضوعات دامن مطرح می کنند، نهایت توجه و دقت را به حکم بگیرید: استفاده الکل می تواند مقیاس قند خون را به روش قابل ملاحظه ای کاهش دهد. پس اگر قرار است متفورمین بی آرامی استعمال کنید حتما باید درباره استعمال از الکل با پزشکتان صحبتی داشته باشید. هنگام مصرف از مستحکم متفورمین یا لباس های دیگر آن مثلا به صورت محلول، هرگز عاری کیاست و اجازه پزشک از داروهای دیگر استعمال نکنید. به ویژه داروهایی که بدون نسخه تحویز می شوند مشابه آسپرین یا داروهای کنترل اشتها، آسم، سرماخوردگی، عطسه، تب یونجه یا مشکلاتی تو سینوس ها. اعضای دیگر خانواده هم باید از مالیات جانبی مصرف دارو اطلاع داشته باشند تا در صورت نیاز، بوسیله بی تا کمک و به او رسیدگی کنند. بیماران مبتلا به گوناگون دیابت هم باید درباره تغییرات دوز مصرف دارو بنا به تغییرات داخل استیل زندگی شان مثلا دگرگونی تو رژیم و بازی با پزشک صحبت کنند و نکاتی را آموزش ببینند. لازم است تا درباره بارداری و رویه های پیش گیری از آن هم با پزشک صحبت شود از طرف در این موارد، خطراتی بیماران مبتلا بوسیله دیابت را تهدید می کنند. در سیر تکاملی هم همیشه نسخه داروهای خود و سوابق و مدارک پزشکی تان را به همراه داشته باشید. برای موقعیت های اورژانسی خود را آماده کنید و با در نظر داشتن تفاوت های زمانی داخل سفر، شایسته کردن استفاده وعده های غذایی و دارو را تنظیم کنید. بهتر است، کود های غذایی را در سفر، نزدیک بوسیله زمانی میل کنید که درون خانه بودید. بخاطر موضع های اورژانسی غم تدابیری در دید داشته باشید. بهتر است، دستبند خصوصی بوسیله بیماران دیابتی که حاوی اطلاعات مربوط بوسیله وضعیت تان است به دست داشته باشید یا کارت مصیبت دیابت و اطلاعات آن را در جیب یا کیفتان فراغت بدهید. در این اطلاعات باید درباره داروهایی که مصرف می کنید و مصیبت تان توضیحاتی عرضه کنید.
درون بعضی شرایط خاص، مصرف بیش از وزن متفورمین باعث وقوع اسیدوز لاکتیک می شود. علائم این بلای ناگهانی جدی هستند و کندرو تجلی پیدا می کنند. این علائم معمولا زمانی ظاهر می شوند که مشکلات سلامتی غیرمرتبط با متفورمین داخل بدن به بود می آید. مثلا حملات قلبی خواه نارسایی های کلیوی از جمله این مشکلات هستند.
از نشانه های اسیدوز لاکتیک می توان به درد و ناراحتی در قلمرو شکم و معده، کاهش اشتها، اسهال، نفس کشیدن سطحی و سریع، احساس ناخوشی عمومی، درد موکد تو ماهیچه ها یا انقباض عضلانی، بی خوابی غیرعادی، خستگی یا ضعف رمز کرد. اگر نشانه های اسیدوز لاکتیک درون شما به حیات آمد، باید سریعا بوسیله مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
صرف کردن متفورمین به ویژه همراه با مصرف چندی از انواع داروها می تواند موجب بروز هیپوگلیسمی (نزول قند خون) شود. افت قند خون باید قبل از بیهوشی و از حال رفتن رفع شود. کاستی قند خون تو هر کس به شکلی نمود پیدا می یواش. بهتر است، علائم این سقوط را در خود بشناسید و از پزشک بخاطر رفع آنها معاون و مشورت بگیرید.
بالا رفتن قند خون(هایپرگلیسمی) هم زمانی رخ می دهد که داروهای خود را به موقع نخورید خواه اقبال استعمال آن را در روز رعایت نکنید. پرخوری، تکریم نکردن رژیم غذایی مناسب، تب و عفونت خواه ورزش نکردن بوسیله اندازه ابدی و کافی باعث بروز این مشکل می شود. افزایش قند خون مشکلی شدید است و باید سریعا پیگیری شود. برای درمان هایپرگلیسومی باید علائم خویشتن را بشناسید و درباره آنها با پزشک گفتگو کنید. روال محافظت متفورمین
متفورمین را داخل دمای اتاق و تو ظرفی دربسته نگهداری کنید. این دوا نباید درون معرض گرما، رطوبت، تلالو مستقیم خورشید خواه در فریزر قرار بگیرد. متفورمین را دور از دسترس کودکان نگه دارید. درباره عادت محافظت قرصی که دیگر مصرف نمی کنید هم با پزشک مشورت کنید. در ادامه بخوانید: علائم دیابت در زنان؛ خطرات و روش های درمان آن
- ۹۸/۰۲/۲۹